Gönderen: adalarpostasi | 30 Nisan 2017

tersane… tershane…

tersane… tershane…

—tersane cinayetlerinin kurbanları anısına—

nareke zırıltısı…tef velvelesi…
tersane… tershane…
insanoğlunun bir süreliğine gelip
geçtiğinin temsilidir bu sahne

tuzla da buzla… buzla da tuzla
ak arap baştan kokar bok ana
kimdeyse suç çıksın ortaya

tam bir düzen adamıdır hacivat
tavtati kütüpati
düş geber öl kimin umrunda ki!

tuzla’da, tuzla buz oldu
canı birilerinin
faili meçhul tuzu kuru
belli kimilerinin
tuzsuz deli bekir
tuzlu belli kebir

insanlığın doğası gereği
yanıp tutuşurken ciğerimiz
ölüm işin doğası gereği
diye buyurdu bir diğerimiz
kim dedi… ne diyecek…
altı kulaç beberuhi

heyamol deyin kardaşlar
bizim de canımız vardır!

tersanede çalışırdı canbaz yaşar
karagözzâde biçareydi yaşardı dün
kazazede yaşamaz oldu öldü bugün
ah karagöz! vah gözükara yaşar
gözünün yaşına bakmadı ki ölüm

mezar taşında yaşar’dan yadigâr:

bir gemim vardı salıverdim engine
bir canım vardı o da gidiverdi güme!

emine çiğdem tugay
)O(

büyükada, 17.2.2008


Bir Cevap Yazın

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

Kategoriler

%d blogcu bunu beğendi: